Sinds de islamitische revolutie in Iran van 1979 onderhouden de landen geen diplomatieke betrekkingen met elkaar. Daarom mogen de gesprekken best “historisch” worden genoemd.
Desondanks zou er geen afname in de spanning tussen beide landen zijn.
De problemen zijn volgens waarnemers gigantisch. De Verenigde Staten, maar ook Groot Brittannië, zijn zeer fel gekant tegen het nucleaire programma van Iran. Iran beweert dat het vreedzaam is. Amerika verdenkt het land ervan een atoombom te willen maken.
Daarnaast beschuldigen de Verenigde Staten Iran ervan wapens te leveren aan opstandelingen in Irak. Er bestaan ook verdenkingen tegen Iran dat ze wapens leveren aan de Taliban.
In januari pakte het Amerikaanse leger vier Iraanse diplomaten op in de Noord-Iraakse stad Arbil op verdenking van contacten met Iraakse opstandelingen.
In Iran zijn gesprekken met de Verenigde Staten lang taboe geweest. De kleine groep hardliners die er nu aan de macht is in het bewind van Ahmadinejad, wil niet dat het overleg over Irak zal leiden tot betere relaties met Amerika, Irans aartsvijand.
Binnenlands zijn er echter genoeg critici die juist betere betrekkingen willen.
In de media is er veel nieuws over de oorlogssituatie in de regio. Het lijkt er sterk op dat het geweld in de regio alleen maar zal escaleren, in de landen zelf, en tussen de internationale coalitie en opstandelingen.
De rollen van deVerenigde Staten en Iran zijn daarin minstens dubieus te noemen, zo niet vulgair.
vrijdag 3 augustus 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)